Ağlama Duvarı: Yıl Dönümümüz Kutlu Olsun Covid 19 !

Olur da pandemi hakkında bütün kayıtlar silinirse diye, ben de varlığına bir kanıt olarak nefret söylemlerinde bulunmak istiyorum.. Dürüst olmak gerekirse, pandeminin beni dönüştürdüğü insan hakkında ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Var olan duvarlarımızı inatla üzerimize yıkmaya çalışmasıyla hepimiz birer yaşam üçgeninde 90'lar pop dinleyerek diğer güne uyanmaya çalışıyoruz. Bu konuda biraz kızgınım. Diğer yandan, her gün katlanmak zorunda olduğumuzu düşündüğümüz insanlara, davranışlara rest çekebilme özelliği kazandığımızı düşünüyorum. Bunun içinse minnettarım. Yazımın başında gördüğünüz ıssız bir ormandaki o eve hepimiz sosyal medyadan aşinayız. Ne postlar, ne twitler atıldı hakkında.. 'Netflix ve sınırsız internet olsa sonsuza kadar yaşarım'cılar, ee n'aptık o işleri? Hepimiz apartman dairelerinde sınırsız internetle, dünyanın dört bir yanına ulaşıp iletişime geçme imkanımız varken hem kendimize hem çevremize ıssızlaşmadık mı? Ben bu yaşam üçgeni işini sevdim de, playlistim başa sarmaya çok yakın. Aynı şarkıları aynı hevesle dinleyemeyeceğimi biliyor, ve pandemicim eğer izin verirsen artık bağıra çağıra şarkı söylemek istiyorum. 20'li yaşlarımda bana kendime sarılma fırsatı verdiğin için teşekkür ederim, ama git lütfen. Ben artık sayende vakit bulup karşılaştığım benliğimle, aklımda hiç şüphe olmadan, tüm dünyaya ve sevdiğim bir avuç insana yeşilçam efektiyle sarılmak istiyorum.